Adamın biri doktora gider. Doktora derki, hastayım, hayattan zevk alamıyorum.Açlar aklıma geliyor, yemek yiyemiyorum. Çıplaklar hatırıma geliyor, Onlarla birlikte üşüyorum. Her cinayette kendimi suçlu buluyorum.
Her katil bıçağının kabzasını sanki benim ellerim tutmuştur. Her atılan kurşun benim kalbime saplanıyor. Bütün bu toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş. Artık gülmesini unuttum.
Doktor, hastasını omuzundan tutar, pencerenin önüne getirir, perdeyi aralar, parmağıyla karşı duvardaki afişi gösterir.Bu afişte, bir sirk palyaçosunun reklamı vardır.
Azizim, der, şu palyaçoyu görüyor musun? Tavsiye ederim, her gece bu palyaçonun gösterilerine git. Bütün kederini, elemini, derdini unutursun. Gülmeyi, kahkahayı öğrenirsin. Hayattan yeni baştan zevk almaya başlarsın.
Hasta başını eğer ;
Doktor der, O palyaço benim!
Aziz Nesin
Evet Arkadaşlar, Bende diyorumki palyaçolar için
İçlerinde en büyük acıları taşıyan, meslekleri gereği herkesi güldürebilen ama kendileri bazen gülemeyen harika kişilerdir onlar... Herkesin içinde bir yerde küçükte olsa bir palyaço vardır, bazılarının ise içi tamamen bir palyaçodur…
------------------------------------------------------------------------------------------------
Şakacı
Güler, gülümser bir şakacı,
Güldürür,düşündürür,
Arada-bir durur, gözleri dalar,
Neler söyler, neler susar..
Yoksa, çok acı bir şakayı
Şakadan da olsa,
Çok yalın bir karanlığa mı saklar..
Oynadığı oyunsa,
Yaşamda oynadığı,
Oyununu mu yaşar..
Oyunda yaşadığı,
Yaşamını mı oynar..
Yaşarcasına, oynarcasına.
Öyküler anlatır olmuşcasına,
Sonunu mutlu bağlar,
Gider evinde ağar.
Özdemir Asaf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder